مدیریت موثر یا منتظر؟ (بخش اول)

شرایط بازار بر رشد کسب و کار ما تا چه اندازه موثر است؟

حتما دقت کرده اید که این روزها بحث های اقتصادی و شرایط حاکم بر بازار ایران؛ شایع ترین موضوع مورد بحث صاحبان و مدیران کسب و کار، در صنف ها و بنگاه های اقتصادی کوچک، متوسط و بزرگ است. متاسفانه خبرهای نا خوشایندی مثل تعطیلی بنگاه های اقتصادی، ورشکستگی و اخراج کارکنان زیاد به گوشمان می رسد. اما سوال اینجاست که در همین اوضاع (به نظر اکثریت) نا بسامان اقتصادی، چرا بعضی مشاغل نه تنها افت نکرده اند؛ بلکه رشد مالی خوبی هم داشته اند؟

قبل از پاسخ به این پرسش لازم می بینم توضیح مختصری در مورد نگرش افراد نسبت به مدیریت کسب و کار عرض کنم. صاحبان مشاغل از نظر توانایی و نگرش به طور کلی به دو دسته تقسیم می شوند که در ادامه هر دو دسته را به اختصار توضیح می دهم.

دسته بندی مدیران کسب و کار بر اساس نوع نگرش

دسته اول: افرادی که برای آینده شغلی خود برنامه دارند و دقیقا می دانند به کدام سمت و از کدام مسیر قرار است حرکت کنند. این افراد معمولا روی توانایی ها، امکانات، ارتباطات، هدف گذاری و آموزش خود متمرکز هستند و همیشه برای جذب، حفظ و وفاداری بیشتر مشتریان خود برنامه دارند. حتما موافق هستید که شرایط اقتصادی و نوسانات بازار، طبیعتا کمترین میزان آسیب را برای کسب و کار آنها در پی خواهد داشت.

دسته دوم: افرادی که همیشه در انتظار بهبود اوضاع اقتصادی نشسته اند و هیچ تصمیم یا برنامه مدونی برای آینده شغلی خود ندارند. گرانی مواد اولیه، نوسانات ارز و هر تغییر بزرگ و کوچکی می تواند  شغل آنها را مثل یک قایق بی بادبان و پارو، وسط یک دریای متلاطم سرگردان کند. این دسته افراد معمولا اصول مدیریت موثر یک کسب و کار (که در بخشهای بعدی به آنها اشاره خواهم کرد) را نمی دانند و همیشه گناه این عدم آگاهی خود را به گردن شرایط بیرونی می اندازند.

نقش موثر دانش تخصصی مدیران در رشد و توسعه یک کسب و کار

خب حالا که با این دو دسته افراد آشنا شدیم، دلیل رشد و موفقیت یا ورشکستگی کسب و کارهای اطرافمان را بهتر درک می کنیم. در حقیقت و بطور کلی شرایط برای همه یکسان است. این نوع نگرش، نوع عملکرد مدیر مجموعه و تسلط او بر دانش مدیریت کسب و کار است که نتایج نهایی را رقم می زند.

دسته اول یا مدیران موثر، مشکلات و مسائل نا مطلوب را مانند سرعت گیر نصب شده در یک جاده می بینند. با نزدیک شدن به آن مقداری از سرعتشان را کاهش می دهند اما توقف نمی کنند. این دسته مدیران در نهایت پس از عبور از مانع، دوباره به سرعت اولیه خود باز می گردند.

دسته دوم یا مدیران منتظر، اما مسائل و مشکلات پیش آمده را مانند دیواری بی انتها و یک سد غیر قابل نفوذ می بینند. نوع نگرش این افراد باعث می شود هرگز مغزشان در جستجوی حل مسئله فعال نشود. مسلما این نوع نگرش سرنوشتی جز تسلیم شدن و ورشکستگی در پی نخواهد داشت.

لطفا بررسی کنید و ببینید که خود شما جزو کدام دسته هستید؟ خودتان را جزو مدیران موثر و هدفمند کسب و کار می دانید؛ یا همچنان منتظر شرایط خوب نشسته اید؟

شاد و تندرست و موفق باشید

مهدی معمارنژاد

مطالعه بخش دوم این مقاله